Molen 't Haantje wordt gebouwd op de hoek van Ruysdaelkade / Saenredamstraat, Amsterdam (dichtbij waar nu het Rijksmuseum staat). De molen is origineel gebouwd als slijp- en zaagmolen voor steen.
Een loodwitmolen is een bijzondere vorm van een verfmolen.
In 1820 is ’t Haantje naar Weesp verplaatst waar hij tot 1828 werd herbouwd als oliemolen. Met als functie lijnolie uit zaden te persen. ca 10 jaar later werd de functie van de molen veranderd naar korenmolen.
In 1896 aangekocht door C.J. van Houten, cacaofabrikant te Weesp. Met als doel de molen als sieraad voor Weesp in stand te houden.
Gedurende de Eerste Wereldoorlog (1914-1918) werd in verband met brandstofschaarste voor het laatst op windkracht gemalen door R. Pfeiffer.
In 1943 werd hij door de familie van Houten verkocht, waarna dhr Hamstra de nieuwe eigenaar de gaande werken heeft verwijderd en de molen en schuren heeft ingericht tot woning (1951).
In 2002/2003 heeft de gespecialiseerde molenmaker Verbij uit Hoogmade een zeer grote restauratie uitgevoerd. Er is zoveel mogelijk getracht om de oude delen van het molenhuis te hergebruiken bij de opbouw.
De westelijke vleugel van de onderbouw is in 2013 gerestaureerd, waardoor het gehele molencomplex weer in ere is hersteld.
Grote restauratie van de ondertoren begane grond. De 8 ontbrekende korbelen worden teruggeplaatst, net als veldkruisen en 3 slechte (rotte) stijlen.
